opwaaien
Op mijn bord liggen chrysanten. Zou ik boeuf bourguignon eten dan gingen ze zeker kopje onder. Maar ik eet niets en het bord staat leeg voor me op tafel.
Ik heb de tafel vol borden gezet. Ze zijn bij elkaar gescharreld op brocantes. Wie goed kijkt ontdekt onregelmatige plekken in de versiering langs de rand; waar de transfer-delen op elkaar aansluiten hapert het patroon. Meestal gebeurt dat drie keer per bord en soms levert het iets moois op. Een verhaspeling of een botsing. Ik ben op zoek naar die drie weeffoutjes per bord, ik speur langs rode artisjokken, groene guirlandes en blauwe bloemetjes.
Ik stel mij voor dat in het keramiek-atelier de werkdruk hoog is. Voor het neervlijen van de transfers op het biscuitgebakken bord is niet veel tijd. De firma E. Bourgeois in Parijs heeft grote druk gezet op de levering. De naam prijkt in rood op de achterzijde van ieder bord. Het grand depot, aan de 21 Rue Drouot, is zo groot als een paleis. In Parijs willen ze mooie borden, Emile Bourgeois heeft ze te koop.
De chrysanten op mijn lievelingsbord hebben de kleur van tatoeages. Het pigment zit klem tussen de klei en het glazuur. Hier geen versiering langs de rand, die is al mooi van zichzelf. De drie verschillende bloemen liggen zoals takken in het bos liggen na een storm. Aan dat uitmuntend toevallig karakter is in het keramiek-atelier waarschijnlijk lang gesleuteld. Het onheilspellende indigo maakt de bloemen vreemd en het zachte wit tussen de stelen, bladeren en bloemen is schitterend van vorm.
Mijn hekel aan chrysanten en tatoeages maakt mijn voorliefde voor dit ene bord opmerkelijk. Ik vermoed dat het te maken heeft met de uitgebalanceerde chaos. Draai ik het bord dan verleg ik het optische zwaartepunt, het is 360 graden mooi. Iets op dit bord leggen is een vergissing.
Zou ooit iemand, in de 100 jaar dat dit bord oud is, met deze chrysanten naar de tattoo shop zijn getogen en de bloemen hebben laten zetten? Welvingen in de ondergrond maken de print interessant. Waarom niet een chrysant op de biceps?
Hoe zou het zijn als de chrysanten voor Emil Bourgeois nog eenmaal opwaaien en op de achterkant van het bord terechtkomen? Boeuf bourguignon eten van een wit bord en weten dat de onderkant in perfecte chaos is.